Συγκλονιστικές αποκαλύψεις και στοιχεία στο φως, για το πώς οι μυστικές υπηρεσίες της Τουρκίας και του Ισραήλ παγίδευσαν χιλιάδες αγνούς ακτιβιστές -αλλά και πολιτικά κόμματα της αριστεράς-, ώστε με την επιχείρηση «Στόλος της Ελευθερίας» να προετοιμάσουν τη διεθνή κοινή γνώμη για την ιμπεριαλιστική επίθεση εναντίον της Συρίας.
Στις 31 Μάη 2010, οι τρομοκράτες του Ισραήλ εκτέλεσαν μια τρομοκρατική δολοφονική επίθεση που συντάραξε ολόκληρο τον πλανήτη. Μια τρομοκρατική επίθεση χωρίς προηγούμενο, σε πλοία που προσπαθούσαν να...προσεγγίσουν τη Γάζα μεταφέροντας ανθρωπιστική βοήθεια.
Από τότε αναδύονται αποκαλύψεις και πληροφορίες που τινάζουν στον αέρα τους σχεδιαστές εκείνης της επιχείρησης για τη βοήθεια στη Γάζα, που συνδέονται με τη σημερινή επίθεση που έχουν εξαπολύσει από κοινού ΗΠΑ-Ισραήλ-δικτατορικά αραβικά καθεστώτα και Τουρκία εναντίον της
Συρίας.
Στις 17 Δεκέμβρη 2011, το άρθρο του ισπανού δημοσιογράφου Daniel Iriarte μας αποκαλύπτει ορισμένα σημαντικά γεγονότα. (1)
Ο Daniel Iriarte, ενώ βρισκόταν στη Συρία, συνεντευξιάζεται με τρείς Λίβυους της ομάδας του Abdelhakim Belhaj (πράκτορα των Νατοϊκών και γνωστός τρομοκράτης ως ο «χασάπης της Τρίπολης»). Μάλιστα, ο Abdelhakim Belhaj έχει κατηγορηθεί από τον πρώην πρωθυπουργό της Ισπανίας Jose Maria Aznar, για την τρομοκρατική επίθεση στη Μαδρίτη που είχε ως αποτέλεσμα και την πτώση του Aznar. Επίσης ο γνωστός ισλαμιστής τρομοκράτης προσφέρει τις υπηρεσίες του μετά τη Λιβύη και για την αποκατάσταση της δημοκρατίας στη Συρία (2), στη διάθεση των δυτικών μυστικών υπηρεσιών που συνεργάζονται με την τουρκική και ισραηλινή για να επίθεση στη Συρία.
Εκείνη την περίοδο που ο δημοσιογράφος Daniel Iriarte συναντάει Λίβυους στη Συρία, δεν προσπαθεί καν ν’ αποκρύψει την εθνικότητά τους, επισημαίνοντας ότι κατά δήλωσή τους βρίσκονται στη Συρία για να «εκτιμήσουν τις ανάγκες των Σύριων αδελφών επαναστατών».
Περισσότερα για εκείνα τα γεγονότα: ΕΔΩ.
Ένας από τους τρεις τρομοκράτες που συναντάει ο Daniel Iriarte στη Συρία είναι ο Λίβυος (και με Ιρλανδική υπηκοότητα) Mahdi al-Harati, Στρατιωτικός Διοικητής που διόρισε το ΝΑΤΟ στην Τρίπολη (μετά τον εκδημοκρατισμό της Λιβύης και τη δολοφονία του Καντάφι) και υπασπιστής του Abdelhakim Belhaj, του «χασάπη της Τρίπολης» και διορισμένος από τους Νατοϊκούς ως Αρχηγός του Επαναστατικού Συμβουλίου της Τρίπολης.
Ο Mahdi al-Harati αποκαλύπτει στον ισπανό δημοσιογράφο Daniel Iriarte ότι «τραυματίστηκε στη διάρκεια της επίθεσης των ισραηλινών στο τουρκικό πλοίο Mavi Marmara και φυλακίστηκε για 9 ημέρες στις ισραηλινές φυλακές…
Προσφάτως το NSNBC δημοσίευσε ένα πολύ σημαντικό άρθρο του Christof Lehmann, με τίτλο: (Γκλάντιο, από τον Μπιν Λάντεν στον Ερντογάν, Belhaj και Χαμάς: Η Μοσάντ και τα άπλυτα του ΝΑΤΟ το 2012) “Christof Lehmann, GLADIO, Bin Laden to Erdogan, Belhadj and Hamas: Mossad´s and NATO´s Dirty Underwear 2012” (3).
O Christof Lehmann του NSNBC αποκαλύπτει ότι και ο πράκτορας του ΝΑΤΟ Abdelhakim Belhaj βρισκόταν επιβιβασμένος στο Mavi Marmara!
Βέβαια, κανείς δεν παραξενεύεται πως ο Mahdi al-Harati, που ζει ελεύθερος και πλουσιοπάροχα στην Ιρλανδία μισθοδοτούμενος από την CIA, παρά την επικήρυξή του στην Ισπανία για την τρομοκρατική επίθεση στη Μαδρίτη, αποφυλακίζεται από τις ισραηλινές αρχές ασφαλείας χωρίς κανένα ενδοιασμό.
Μετά την επιχείρηση «Στόλος της Ελευθερίας», ο Mahdi al-Harati έχει θέσει τις υπηρεσίες του και στις ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες και από την Ιρλανδία επιστρέφει στη Λιβύη τον Φλεβάρη, με την έναρξη των επιχειρήσεων για την αποκατάσταση της δημοκρατίας στη Λιβύη, ως πράκτορας CIA Khalifa Haftar, όπως αποκαλύπτει ο Patrick Martin (4), με σκοπό να αναλάβει τη Διοίκηση των Επαναστατών του ΝΑΤΟ.
Ο απλός αναγνώστης θα πρέπει να αναρωτηθεί τι δουλειά είχαν δύο γνωστοί πράκτορες των δυτικών μυστικών υπηρεσιών στο τουρκικό πλοίο Mavi Marmara. Ένα πλοίο, που με χρήματα αγνών ακτιβιστών από ολόκληρο τον κόσμο, μετέφερε ανθρωπιστική βοήθεια στη Γάζα, τη μαρτυρική Παλαιστίνη.
Σήμερα πολλοί έχουν καταλήξει σε ορισμένα ασφαλή συμπεράσματα. Η επιχείρηση «Στόλος της Ελευθερίας» οργανώθηκε από κοινού από την Τουρκία και το Ισραήλ, ώστε να εξοντωθούν εκείνοι οι Τούρκοι ακτιβιστές και με μεγάλη επιρροή, που θα αντιδρούσαν στον πόλεμο που έχει εξαπολύσει ο Ερντογάν εναντίον της Συρίας. Εκείνα τα ηγετικά στελέχη των Αδελφών Μουσουλμάνων και άλλων οργανώσεων που δεν θα συναινούσαν σήμερα στην επίθεση της Τουρκίας, των ΗΠΑ και του Ισραήλ εναντίον της Συρίας. Μιας Συρίας που ήταν ο βασικός σύμμαχος και συμπαραστάτης με όλα τα μέσα στην Χεζμπολάχ, κατά τη διάρκεια της επιτυχημένης Αντίστασης, της απώθησης και ήττας του Ισραήλ από τον Λίβανο (2006) [βλέπε δηλώσεις του ηγέτη της Χεζμπολάχ]. Της Συρίας που ήταν η αραβική χώρα που στήριξε με όλα τα μέσα την Αντίσταση στη Γάζα κατά τη διάρκεια των δολοφονικών επιθέσεων του Ισραήλ (2008-2009), αλλά και της μοναδικής αραβικής χώρας που διαχρονικά εύρισκαν φιλοξενία όλες οι Παλαιστινιακές οργανώσεις.
Στην αναφορά για την επίθεση στο Στόλο της Ελευθερίας, της Έκθεσης του Γραφείου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ (OHCHR) -δημοσιεύτηκε τον Σεπτέμβρη του 2010-(5), διατυπώνεται με πλήρη σαφήνεια και χωρίς παρερμηνείες, ότι έξι από τους δολοφονημένους ακτιβιστές είχαν «εκτελεστεί»!
Αυτή η μέθοδος εκτελέσεων, που χρησιμοποιούν οι ισραηλινοί πράκτορες, οδηγεί στην εκτέλεση μια διαταγής ώστε να εξοντωθούν μεθοδικά συγκεκριμένοι ακτιβιστές.
Άλλωστε έχει διαπιστωθεί πως οι ισραηλινοί στρατιώτες της μονάδας IDF είχαν στα χέρια τους συγκεκριμένες λίστες με συγκεκριμένους στόχους, όταν κατέλαβαν το πλοίο (6).
Ένας άλλος στρατηγικός στόχος που επιτεύχθηκε με την κοινή επιχείρηση Τουρκίας-Ισραήλ-Στόλος της Ελευθερίας, ήταν η τεράστια αποδοχή και αύξηση της δημοτικότητας του Ερντογάν, που εμφανίστηκε επιθετικός εναντίον του Ισραήλ.
Αυτή η δημοτικότητα του επέτρεψε σήμερα να εξαπολύει τον πόλεμο εναντίον της Συρίας, να βρίσκει νεκρούς τους ηγέτες των κινημάτων που δεν ήταν στο παιχνίδι των μυστικών υπηρεσιών, τους πράκτορες του ΝΑΤΟ Belhaj και al-Harati, αγωνιστές για την ελευθερία, με βάση την Τουρκία και επιβάτες στο Mavi Marmara.
Άραγε πόσα άλλα ηγετικά στελέχη ακτιβιστών έχουν συλλάβει για ξεκάρφωμα και έχουν στρατολογήσει οι ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες, για να ελέγχουν τα αγνά κινήματα συμπαράστασης στην Παλαιστίνη;
Είναι άραγε τυχαίο ότι οι περισσότερες οργανώσεις ακτιβιστών που στηρίζουν τον Παλαιστινιακό αγώνα έχουν οδηγηθεί από «ηγέτες» σε ένα παραλήρημα συμπαράστασης στους μισθοφόρους της CIA που δραστηριοποιούνται στη Συρία;
Μπορεί ένας αγνός ακτιβιστής -που δεν πασέρνει κάποιος ηγετίσκος- να μην συμπαρασταθεί στη Συρία που στηρίζει τη Ζεζμπολάχ και τη Γάζα και να συμπαραταχθεί με την ιμπεριαλιστική επίθεση;
Μπορεί ένας αγνός ακτιβιστής -που δεν πασέρνει κάποιος ηγετίσκος- να αγωνίζεται μαζί με την Κλίντον, τον Ερντογάν, το Ισραήλ και τα αραβικά δικτατορικά καθεστώτα εναντίον της Συρίας;
Ο Christof Lehmann χαρακτηρίζει τη σφαγή στον “Στόλο της Ελευθερίας” ως «Η πιο πλαστή σημαία της σύγχρονης ιστορίας». Η δικαιολόγηση αυτού του χαρακτηρισμού συνάγεται σύμφωνα με τον Christof Lehmann, και πρέπει να ληφθεί υπόψη η προσέγγιση της Χαμάς, της κύριας Αντιστασιακής οργάνωσης των Παλαιστινίων, με το Κατάρ και την Σαουδική Αραβία, που είναι οι αρχιτέκτονες των επιθέσεων σε Λιβύη και Συρία(7).
Σε άρθρο (3 Ιούνη 2010) του Ali Abunimah, με τίτλο «Το Ισραήλ προσπαθεί να δολοφονήσει τον σεΐχη Raed Salah, στο πλοίο Mavi Marmara, αλλά αντιθέτως δολοφονεί έναν Τούρκο μηχανικό;» (Did Israel try to assassinate Sheikh Raed Salah on Mavi Marmara but kill a Turkish engineer instead?)(8), ο Ali Abunimah περιγράφει ορισμένα στοιχεία που στηρίζουν την άποψη πως η ισραηλινή επίθεση ήταν μια επιχείρηση στοχευόμενων δολοφονιών. Το Ισραήλ διέθετε πλήρη λίστα με όλα τα στοιχεία (φωτογραφίες, ωίδεο κ.λπ.) όσων ήταν «ενοχλητικοί», όπως αποδείχτηκε εκ των υστέρων. Πως μπόρεσε να σκοτώσει τον μηχανικό Ibrahim Bilgen στη θέση του σεΐχη Raed Salah;
Ο μύθος της σύγκρουσης Τουρκίας – Ισραήλ
Ένα ακριβώς χρόνο μετά τη σφαγή στον «Στόλο της Ελευθερίας», οι οικονομικές και στρατιωτικές σχέσεις μεταξύ της Τουρκίας και του σιωνιστικού ισραηλινού καθεστώτος ισχυροποιήθηκαν όσο ποτέ και έτσι έθεσαν ένα τέλος στον μύθο της δήθεν διάρρηξης των σχέσεων τους.
Δύο άρθρα, στην τουρκική Hurriyet και τους New York Times αποδεικνύουν την ανάπτυξη των οικονομικών και στρατιωτικών σχέσεων μεταξύ Τουρκίας – Ισραήλ.
Ο ισραηλινός επιχειρηματίας Menashe Carmon, ο οποίος έχει γεννηθεί στην Κωνσταντινούπολη, επισήμανε στους New York Times, λίγες εβδομάδες μετά τη σφαγή: «Δεν υπάρχουν ισραηλινές επιχειρήσεις που εγκαταλείπουν την Τουρκία… Οι μπίζνες είναι μπίζνες και το αποδεικνύει η ανάπτυξη των επενδύσεων» (9).
Το άρθρο ισχυροποιεί τα λεγόμενα του ισραηλινού επιχειρηματία προσθέτοντας πως λίγες εβδομάδες μετά τη σφαγή στο «Στόλο της Ελευθερίας», μια στρατιωτική αποστολή εκπαιδεύτηκε στο Ισραήλ στην χρήση των αεροσκαφών χωρίς πιλότο. Μάλιστα η εκπαίδευση έγινε με τα αεροσκάφη που χρησιμοποιήθηκαν στον βομβαρδισμό της Γάζας και το κωμικοτραγικό της υπόθεσης; Οι εκπαιδευτές του Ισραήλ ήταν αυτοί που επιχειρούσαν εναντίον της Γάζας.
Μια άλλη σημαντική συνεργασία στον τομέα της έρευνας και ανάπτυξης μεταξύ των δήθεν αντιπάλων κρατών λόγω της σφαγής στον «Στόλο της Ελευθερίας», την αποκαλύπτει ο Doron Abrahami, στέλεχος του ισραηλινού Προξενείου στην Κωνσταντινούπολη. «Οι μπίζνες είναι μπίζνες» τονίζει στις 15 Ιούλη, όταν υπογράφεται οι οικονομική συμφωνία Ισραήλ-Τουρκίας 20 τεράστιων επιχειρήσεων, για την έρευνα και ανάπτυξη.
Η τουρκική εταιρία Necat Yuksel (εισήγαγε χημικά προϊόντα αξίας 40 εκατομμυρίων δολαρίων από το Ισραήλ, το 2009), επισημαίνει ότι οι πωλήσεις ισραηλινών προϊόντων στην Τουρκία δεν παρουσιάζουν καμία μείωση (9).
Μετά από ένα χρόνο από τη σφαγή, αποκαλύπτεται από τον Γενικό Μάνατζερ της τουρκικής εταιρίας Yakupoglu, σε άρθρο της Hurriyet τον Μάη του 2011,(10) ότι η Τουρκία απόκτησε στρατιωτικό πολεμικό υλικό υψηλής τεχνολογίας (high-tech) από το Ισραήλ και η Τουρκία πούλησε υλικό στρατιωτικής ένδυσης στο Ισραήλ.
Οι εμπορικές-οικονομικές συναλλαγές μεταξύ Ισραήλ - Τουρκίας έφθασαν στα τέλη του 2010 (χρονιά της σφαγής στα πλοία)στο ύψος των 3,442 δισεκατομμυρίων δολαρίων, σε σχέση με 2,580 δις. δολάρια το 2009
Ο Uriel Lynn, πρόεδρος του Κεντρικού Εμπορικού Επιμελητηρίου του Ισραήλ, δήλωσε στην Hürriyet: «Οι εμπορικές σχέσεις μεταξύ Τουρκίας και Ισραήλ έχουν ισχυροποιηθεί, παρά τις πολιτικές σύγκρουσης… οι Τούρκοι και οι Ισραηλινοί δεν είναι σε ανταγωνισμό. Το εμπορικό boom των δύο χωρών αποδεικνύει ότι το εμπόριο και οι επενδύσεις μεταξύ τους, δεν έχουν επηρεαστεί ουδόλως από την πολιτική κατάσταση».(10)
Το δεύτερο τρίμηνο του 2011, η Τουρκία ήταν ο κύριος εμπορικός παρτενέρ του Ισραήλ, σύμφωνα με τον Ahmet Reyiz Yilmaz, τον επικεφαλή του Ομίλου Yilmazlar, που εκτελεί εδώ και 17 χρόνια τα μεγάλα έργα κατασκευής στο Ισραήλ και ειδικότερα στην παράνομη εποικοδόμηση στους εποικισμούς των ισραηλινών αποίκων στα κατεχόμενα Παλαιστινιακά εδάφη στη Δυτική Όχθη.
Ολόκληρη η αντιπαράθεση μεταξύ Τουρκίας Ισραήλ, μετά τη σφαγή στον «Στόλο της Ελευθερίας» ήταν μια καλά σκηνοθετημένη παράσταση των Μυστικών Υπηρεσιών Τουρκίας – Ισραήλ.
Η αύξηση στους τομείς της οικονομίας, εμπορίου και στρατιωτικών εξοπλισμών αυξήθηκε.
Πρέπει να επισημανθούν επιπροσθέτως τα στοιχεία: Τι συμβαίνει στη Συρία;
Το πώς οι πράκτορες της Μοσάντ στα πλοία του «Στόλου της Ελευθερίας» συλλαμβανόταν μαζί με αγνούς αγωνιστές, τους εμφάνιζαν και ως δήθεν ξυλοκοπημένους, τους «ξέπλεναν» και τους παρέδιδαν ως ηγέτες του κινήματος για την Παλαιστίνη.
Επίσης το ρόλο που ανέλαβε η Τουρκία, για λογαριασμό των ΗΠΑ και του Ισραήλ, για τη χρηματοδότηση της Αλ Κάιντα στη Λιβύη.
Το ρόλο που ανέλαβε σήμερα η Τουρκία στην ιμπεριαλιστική επίθεση εναντίον της Συρίας.
Το πως οι Μυστικές Υπηρεσίες κατόρθωσαν να φιμώσουν αρκετές οργανώσεις της ευρωπαϊκής αριστεράς, ακόμη και ευρωπαϊκά αριστερά κόμματα, ώστε να μην αντιδρούν στη σημερινή ιμπεριαλιστική επίθεση εναντίον της Συρίας. Αρκεί να δούμε ότι στην Ελλάδα, μόνον οι εφημερίδες Ριζοσπάστης και Λαϊκός Δρόμος, τήρησαν με συνέπεια την αντιιμπεριαλιστική στάση.
Και το άξιο περιέργειας, αλλά και απόδειξης; Όλα αυτά τα κόμματα και κινήματα έκλεισαν τα μάτια μπροστά στις επίσημες τοποθετήσεις, αλλά και εκκλήσεις για διεθνή συμπαράσταση, από τη Χεζμπολάχ, το Λαϊκό Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης–ΓΚ, το Κ.Κ. Ρωσίας, Κομμουνιστικό Κόμμα Τουρκίας και το σπουδαιότερο; Το ίδιο το Κομμουνιστικό Κόμμα Συρίας!
Δεν είναι άξιο περιέργειας ότι η Συρία από το 1948, σε αντίθεση με ΟΛΑ τα αραβικά καθεστώτα, ΠΟΤΕ δεν άλλαξε θέση απέναντι στην Παλαιστινιακή Αντίσταση;
Τώρα θέλουν να πληρώσει για τη συνέπειά της!
Τυχαία;
Συμπτωματικά αυτές οι οργανώσεις οδηγήθηκαν σ’ αυτή τη χυδαία συμπαράσταση στις ΗΠΑ;
Συμπτωματικά στρατεύτηκαν μαζί με την Κλίντον και τη «Σοσιαλιστική» Διεθνή στην Κωνσταντινούπολη, όπου εγκαθίδρυσαν κυβέρνηση εξορίας των μισθοφόρων τρομοκρατών της Συρίας;
Τα στοιχεία υπάρχουν.
Τα ντοκουμέντα αφθονούν και μας υποδεικνύουν αυτή τη διαδρομή για την αλήθεια. Μια αλήθεια πικρή για όσους εθελοτυφλούν ή τους έχουν θέσει σε ύπνωση. Μία διαδρομή που εύκολα μπορούμε να διατρέξουμε: αρκεί να μην κλείσουμε τα μάτια.
Σημειώσεις
(1) ‘Islamistas Libios se desplazan a Siria para ayudar a la revolucion‘ – ABC.es
(2) ‘Free Syrian Army commanded by Military Governor of Tripoli’, Thierry Meyssan
(3) ‘GLADIO, Bin Laden to Erdogan, Belhadj and Hamas: Mossad´s and NATO´s Dirty Underwear 2012′, di Christof Lehmann (3)
(4) ‘A CIA commander for the Libyan rebels’ di Patrick Martin
(5) ‘UN Fact-Finding Mission Says Israelis “Executed” US Citizen Furkan Dogan’, Gareth Porter
(6) ‘Turkish Sources – Israeli Advance Target Assassination List Found on Flotilla’ – Redacted News
(7) ‘Hamas and al-Jamaa al-Islamiya: The New MB Look’ – Al-Akhbar English
(8) ‘Did Israel try to assassinate Sheikh Raed Salah on Mavi Marmara but kill a Turkish engineer instead?’, Ali Abunimah
(9) ‘Turkey and Israel Do a Brisk Business’, Dan Bilefsky
(10) ‘Business as usual between Turkey, Israel’ – Hürriyet Daily News, 30 Maggio 2011
http://sibilla-gr-sibilla.blogspot.gr/2012/08/h_7541.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου