Πέμπτη 3 Μαΐου 2012
ΣΠΦ - νίκη των απεργών πείνας
"Μια μάχη κερδήθηκε όμως ο πόλεμος δεν σταματάει εδώ…"
Μετά από 23 μέρες απεργίας πείνας, βγαίνουμε νικητές ενάντια στη φθορά, την ηττοπάθεια και την αιχμαλωσία που κυριαρχούν στον κόσμο των φυλακισμένων.
Γράψαμε: «Πήραμε μια απόφαση… μαχόμαστε μέχρι τέλους…» Σταθήκαμε συνεπείς σ’ αυτήν την επιλογή μας ακόμα κι όταν βλέπαμε τ’ αδέλφια μας Γεράσιμο και Παναγιώτη να φεύγουν και να νοσηλεύονται σε άσχημη κατάσταση στο Τζάνειο νοσοκομείο. Γιατί απ’ όλα όσα γράφονται, περισσότερο αγαπάμε αυτά που γράφει κανείς με το αίμα του και σφραγίζει με τις πράξεις του. Όλα τα υπόλοιπα είναι κούφιες φλυαρίες και χάσιμο χρόνου.
Αυτές τις 23 μέρες ούτε για ένα λεπτό δεν μετανιώσαμε για την επιλογή της απεργίας πείνας. Γνωρίζαμε το ρίσκο. Ξέρουμε πως όλοι πεθαίνουν… αλλά υπάρχουν θάνατοι που βαραίνουν διαφορετικά, γιατί διαλέγουμε εμείς οι ίδιοι τον τρόπο που θα πεθάνουμε, όπως διαλέγουμε και τον τρόπο που ζούμε. Κι εμείς αποφασίσαμε να βγούμε νικητές απ’ αυτήν την μάχη.
Ο Γεράσιμος και ο Παναγιώτης κέρδισαν την οριστική τους μεταγωγή από τις φυλακές Δομοκού. Ο Γεράσιμος πήρε μεταγωγή για τις φυλακές Κορυδαλλού και ο Παναγιώτης εξ’ αιτίας του ότι θεωρείται βαρυποινίτης (καταδικασμένος σε 37 χρόνια ) και δεν μπορούσε να έρθει σε φυλακή
υποδίκων όπως είναι ο Κορυδαλλός, κέρδισε μεταγωγή σε φυλακές της δικής του «επιλογής» και θα μεταφερθεί στις φυλακές Τρικάλων όπου κρατούνται ήδη άλλα τρία μέλη της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς.
Αυτή η νίκη βάζει με τον δικό της τρόπο μία ακόμα παρακαταθήκη στην επιδίωξη μας για πολιτική συμβίωση των μελών της ΣΠΦ εντός των τειχών και καταργεί την απομόνωση που θέλουν να μας επιβάλλουν.
Σε αυτή την αναμέτρηση με αντίπαλο το σύστημα, το χρόνο και τη φθορά, βάλαμε τα σώματά μας οδόφραγμα και ενέχυρο της αξιοπρέπειάς μας. Γι’ αυτό ούτε παρακαλέσαμε, ούτε ζητιανέψαμε για αλληλεγγύη στα μέρη που αποφεύγουμε να συχνάζουμε στη διαδρομή μας ως αναρχικοί της πράξης. Μείναμε μακριά από αριστερά κόμματα, από συνεντεύξεις τύπου με ανθρωπιστικό φόντο, από ρεφορμιστικούς κύκλους. Επιλέγοντας έτσι μια συνειδητή μοναξιά μετρήσαμε φίλους και εχθρούς, συντρόφους και αδιάφορους, πράξεις και σιωπές…
Δεν μας περισσεύουν τα λόγια για τους μικροπολιτικάντηδες και τους ασήμαντους. Αντίθετα η λέξη «ευχαριστούμε» είναι πολύ φτωχή για τους συντρόφους απ’ όλη την Ελλάδα που έτρεξαν, μοίρασαν κείμενα, κόλλησαν αφίσες, έστησαν μικροφωνικές, έκαναν συγκεντρώσεις κατέλαβαν τηλεοπτικό σταθμό, ήρθαν με πορεία έξω από τις φυλακές, πραγματοποίησαν ενημερώσεις από ραδιοφωνικές εκπομπές…
Τέλος στέλνουμε την πιο θερμή μας αγκαλιά σε όλους αυτούς τους βάνδαλους, τους κουκουλοφόρους, τους προβοκάτορες, τους νυχτερινούς εμπρηστές και βομβιστές στην Ελλάδα, στους αναρχικούς μηδενιστές στην Ισπανία, στα αδέλφια μας στη Βολιβία, στην Αγγλία και σε όλους τους πυρήνες της Άτυπης Αναρχικής Ομοσπονδίας και της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς…
Τίποτα δεν θα ήταν το ίδιο , χωρίς όλους εσάς…
Καλή αντάμωση συντρόφια.
Λοιπόν αν και νικήσαμε δεν έχουμε παρά να ξαναρχίσουμε την επόμενη μάχη.
ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΔΟΣΗ ΤΗΣ ΑΤΥΠΗΣ ΑΝΑΡΧΙΚΗΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ (FAI/IRF)
ΓΙΑ ΤΗ ΜΑΥΡΗ ΔΙΕΘΝΗ ΤΩΝ ΑΝΑΡΧΙΚΩΝ ΤΗΣ ΠΡΑΞΗΣ
Πυρήνας φυλακισμένων μελών της ΣΠΦ –FAI
Και ο αναρχικός επαναστάτης Θ.Μαυρόπουλος
http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1396195
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
η πίστη στο στόχο, έχει αποτέλεσμα...
ΑπάντησηΔιαγραφή