Το πρωί του Σαββάτου 17 Νοεμβρίου με πλησιάζουν κάτω από το σπίτι μου στην περιοχή του Ζωγράφου τέσσερις αστυνομικοί της Ασφάλειας (με πολιτικά ρούχα) ρωτώντας με: «είσαι ο Αλέξανδρος;» και μου ζητάνε να τους ακολουθήσω. Με οδηγούν σε συμβατικό όχημα, όπου μου περνούν χειροπέδες και με ενημερώνουν ότι θα με οδηγήσουν στη ΓΑΔΑ (Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Αττικής). Πράγματι, μεταφέρομαι στον 11ο όροφο της ΓΑΔΑ, όπου ύστερα από ενδελεχή σωματικό έλεγχο και απαγόρευση χρήσης του κινητού μου τηλεφώνου, κρατούμαι για πέντε περίπου ώρες πριν αφεθώ ελεύθερος.
Η ερμηνεία της επιλογής του προσώπου μου για μια τέτοιου τύπου μεθόδευση είναι στα πλαίσια υποθέσεων από μέρους μου, καθώς καθ’ όλη την παραμονή μου στην Ασφάλεια δεν με ρώτησε κανείς τίποτα, ούτε και κατάφερα να εκμαιεύσω κάτι. Με το μόνο που θα μπορούσα να το συνδέσω είναι μια συνεχής κατασταλτική μεθόδευση στη γειτονιά μου, όπου και δραστηριοποιούμαι πολιτικά, που ανάμεσα στ’ άλλα έχει να κάνει με τη βίαιη διάλυση απεργιακής προσυγκέντρωσης στις 26 Σεπτέμβρη (με αποτέλεσμα 12 συλλήψεις) καθώς και μια μαζική εξακρίβωση στοιχείων σε αφισοκόλληση τις επόμενες μέρες.
Πέρα από τη σφαίρα των ερμηνειών προκύπτουν κάποια de facto συμπεράσματα από την όλη υπόθεση: Πρώτον, η Ασφάλεια μπορεί κατά το δοκούν να απαγάγει όποιον θέλει κάτω από το σπίτι του χωρίς καμία αφορμή και να τον κρατά στη ΓΑΔΑ όσο χρόνο θέλει χωρίς καμία δικαιολόγηση. Δεύτερον, κατά το παρελθόν δεν έχω συλληφθεί, ούτε προσαχθεί ποτέ μου. Δεν έχω δηλαδή κατά το δημοσιογραφικώς λεγόμενο «απασχολήσει τις αρχές». Από πού και ως πού τότε η Ασφάλεια με γνωρίζει με το μικρό μου; Σημαίνει ότι παρακολουθούμαι και ότι υπάρχει για μένα φάκελος. Σημαίνει ότι τα πολιτικά μου φρονήματα και η δημόσια κοινωνική μου δράση είναι αφενός αντικείμενο ελέγχου από την Ασφάλεια και αφετέρου ικανή συνθήκη γι’ αυτήν την απαγωγή.
Η περίπτωσή μου -που ασφαλώς είναι ήσσονος σημασίας μπροστά σε άλλες ασφαλίτικες μεθοδεύσεις- φανερώνει ανάμεσα στ’ άλλα μια πολιτική ιεράρχηση από μεριάς του κράτους: μπορεί να διαλύει συθέμελα δομές υγείας, παιδείας, ασφάλισης κ.λπ. αλλά φανερώνεται αποτελεσματικότατο σε δομές κοινωνικού ελέγχου και καταστολής. Τέσσερις αστυνομικοί, δύο οχήματα (ένα αυτοκίνητο και μια μηχανή), ώρες παρακολούθησης κάτω από το σπίτι μου για μια προσαγωγή. Το καρότο έχει πια ροκανιστεί και το μόνο που το κράτος έχει να επιδείξει είναι το μαστίγιο.
Αλέξανδρος B.19 Νοεμβρίου 2012
Υ.Γ. Αν ο μη γένοιτο στο μέλλον βρεθώ στα χέρια της Ασφάλειας ξανά θα είμαι πια από αυτούς για τους οποίους οι δημοσιογράφοι αρέσκονται να λένε «είχε απασχολήσει την Αστυνομία στο παρελθόν». Έτσι κατασκευάζονται οι «συνήθεις ύποπτοι».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου