Σχεδόν όλες οι σημερινές φυλλάδες αναπαράγουν το χθεσινό άρθρο της εφημερίδα Süddeutsche Zeitung του Μονάχου που «φωτογραφίζει» τον πρώην υπουργό Άμυνας Άκη Τσοχατζόπουλο ως αποδέκτη δωροδοκίας από τη γερμανική εταιρία Ferrostaal για την αγορά υποβρυχίων. Μάλιστα με απόφαση του Πρωτοδικείου του Μονάχου, καταδικάστηκαν σε ποινή φυλάκισης με αναστολή και χρηματικό πρόστιμο δύο πρώην μάνατζερ της Ferrostaal για «μίζες» συνολικού ύψους 62 εκατομμυριών ευρώ στην Ελλάδα και την Πορτογαλία στην περίοδο 2000-2007. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της εφημερίδας, εκατομμύρια ευρώ έφτασαν στην Αθήνα μέσω Ελβετίας, Κύπρου, και ΗΠΑ για μίζες πολιτικών.
Και εδώ έχουμε το εξής εντελώς παράλογο. Να καταδικάζονται αυτοί που έδωσαν τις μίζες και να μένουν στο απυρόβλητο αυτοί που τις πήραν. Μιλάμε ότι αυτό δεν συμβαίνει ούτε σε χώρες τις Αφρικής, όπως στην Νιγηρία για παράδειγμα όπου δικάστηκαν και φυλακίστηκαν 7 κυβερνητικά στελέχη που λαδώθηκαν από την Ζήμενς.
Το ίδιο έγινε και στην Αργεντινή στην οποία οκτώ πρώην υψηλόβαθμα στελέχη της Siemens, διώχθηκαν την περασμένη εβδομάδα ποινικά για βαρύτατες κατηγορίες σε βαθμό κακουργήματος. Εδώ όμως έχει θεσμοθετηθεί η ασυλία των πολιτικάντηδων. Και τα όσα έχουν συμβεί με την πολύκροτη περίπτωση της Ζήμενς είναι χαρακτηριστικά.
Μπορεί η γερμανική δικαιοσύνη να αποδέχτηκε ότι ένα ποσοστό σχεδόν 3% απ’ τις τεράστιες συμβάσεις που υπέγραφε η εταιρεία Ζήμενς με το ελληνικό δημόσιο κατέληγε στα ταμεία των δυο κυβερνητικών κομμάτων, αλλά … χαιρέτα μας τον Τσουκάτο.
Μπορεί στελέχη της γερμανική εταιρία Ferrostaal να διώκονται γιατί έδωσαν μίζες σε έλληνες «αρμοδίους» για την αγορά γερμανικών υποβρυχίων αλλά εδώ … χαιρέτα μας τον Τσοχατζόπουλο.
Και δεν είναι μόνο αυτό.
Στην πρώτη συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου της κυβέρνησης Παπαδήμιου, αυτό που τέθηκε σαν προτεραιότητα ήταν να ληφθεί απόφαση για να πέσει ταφόπλακα στην υπόθεση της Ζήμενς. Αποφασίστηκε, λοιπόν, εξωδικαστικός συμβιβασμός με την Ζήμενς, χωρίς καν η ελληνική κυβέρνηση να έχει προσδιορίσει ακόμα το ύψος της ζημίας του ελληνικού δημοσίου από την δράση της εταιρίας Siemens!!! Αν η υπόθεση πήγαινε στα δικαστήρια, πιθανόν να «άνοιγαν στόματα» και τότε το αστικό πολιτικό προσωπικό θα βρισκόταν σε δυσμενή θέση. Οπότε …
Δεν έχουμε τον «νομικό πολιτισμό» της … Αργεντινής, εξάλλου, όπου φυλακίστηκαν λαδιάρηδες κρατικοί αξιωματούχοι και η Ζήμενς αναγκάστηκε να πληρώσει 220 εκατ. ευρώ όταν βρέθηκε στα δικαστήρια. Εδώ βασιλεύει η ατιμωρησία και το κουκούλωμα και η κυβέρνηση Παπαδήμιου συνεχίζει επάξια την ίδια πολιτική και σε αυτή την κατεύθυνση με τις άλλες αστικές κυβερνήσεις που προηγήθηκαν.
Και εδώ έχουμε το εξής εντελώς παράλογο. Να καταδικάζονται αυτοί που έδωσαν τις μίζες και να μένουν στο απυρόβλητο αυτοί που τις πήραν. Μιλάμε ότι αυτό δεν συμβαίνει ούτε σε χώρες τις Αφρικής, όπως στην Νιγηρία για παράδειγμα όπου δικάστηκαν και φυλακίστηκαν 7 κυβερνητικά στελέχη που λαδώθηκαν από την Ζήμενς.
Το ίδιο έγινε και στην Αργεντινή στην οποία οκτώ πρώην υψηλόβαθμα στελέχη της Siemens, διώχθηκαν την περασμένη εβδομάδα ποινικά για βαρύτατες κατηγορίες σε βαθμό κακουργήματος. Εδώ όμως έχει θεσμοθετηθεί η ασυλία των πολιτικάντηδων. Και τα όσα έχουν συμβεί με την πολύκροτη περίπτωση της Ζήμενς είναι χαρακτηριστικά.
Μπορεί η γερμανική δικαιοσύνη να αποδέχτηκε ότι ένα ποσοστό σχεδόν 3% απ’ τις τεράστιες συμβάσεις που υπέγραφε η εταιρεία Ζήμενς με το ελληνικό δημόσιο κατέληγε στα ταμεία των δυο κυβερνητικών κομμάτων, αλλά … χαιρέτα μας τον Τσουκάτο.
Μπορεί στελέχη της γερμανική εταιρία Ferrostaal να διώκονται γιατί έδωσαν μίζες σε έλληνες «αρμοδίους» για την αγορά γερμανικών υποβρυχίων αλλά εδώ … χαιρέτα μας τον Τσοχατζόπουλο.
Και δεν είναι μόνο αυτό.
Στην πρώτη συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου της κυβέρνησης Παπαδήμιου, αυτό που τέθηκε σαν προτεραιότητα ήταν να ληφθεί απόφαση για να πέσει ταφόπλακα στην υπόθεση της Ζήμενς. Αποφασίστηκε, λοιπόν, εξωδικαστικός συμβιβασμός με την Ζήμενς, χωρίς καν η ελληνική κυβέρνηση να έχει προσδιορίσει ακόμα το ύψος της ζημίας του ελληνικού δημοσίου από την δράση της εταιρίας Siemens!!! Αν η υπόθεση πήγαινε στα δικαστήρια, πιθανόν να «άνοιγαν στόματα» και τότε το αστικό πολιτικό προσωπικό θα βρισκόταν σε δυσμενή θέση. Οπότε …
Δεν έχουμε τον «νομικό πολιτισμό» της … Αργεντινής, εξάλλου, όπου φυλακίστηκαν λαδιάρηδες κρατικοί αξιωματούχοι και η Ζήμενς αναγκάστηκε να πληρώσει 220 εκατ. ευρώ όταν βρέθηκε στα δικαστήρια. Εδώ βασιλεύει η ατιμωρησία και το κουκούλωμα και η κυβέρνηση Παπαδήμιου συνεχίζει επάξια την ίδια πολιτική και σε αυτή την κατεύθυνση με τις άλλες αστικές κυβερνήσεις που προηγήθηκαν.
που θα πάει.. δε θα βγάλει ετυμηγορία το λαϊκό δικαστήριο; θα τα πούμε κουφάλες...
ΑπάντησηΔιαγραφή