Λεγόταν Χάρι Τρούμαν και δεν ήταν κομμουνιστής

«Θα ήταν λάθος να πιστέψωμε ότι η τύχη της Ιαπωνίας ερυθμίσθη από την ατομική βόμβα. Η ήττα της ήταν βεβαία πριν ριφθή η πρώτη βόμβα» γράφει ο Τσώρτσιλ στα απομνημονεύματά του.

Με αυτή τη φράση ομολογεί και επιβεβαιώνει ότι ο βομβαρδισμός της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι με ατομικές βόμβες στις 6 και 9 Αυγούστου του 1945 δεν έγινε για να συντομεύσει ο πόλεμος, όπως ισχυρίζονταν οι ΗΠΑ, αλλά ήταν επίδειξη ισχύος από την Ουάσιγκτον που γνωστοποιούσε προς πάσα κατεύθυνση ότι είχε την ατομική βόμβα.

Με τη ζωή 300.000 ανθρώπων και με δύο ατομικές βόμβες οι ΗΠΑ επιχειρούσαν τον
Αύγουστο του
1945 να θέσουν τους όρους της μεταπολεμικής παγκόσμιας τάξης. Άλλωστε ο πόλεμος είχε τελειώσει στην Ευρώπη μιας και η Γερμανία είχε συνθηκολογήσει στις 9 Μάη του 1945 και η Ιταλία από το Φθινόπωρο του 1943.
Η συνθηκολόγηση της Ιαπωνίας ήταν θέμα χρόνου, η ασιατική χώρα -βαριά πληγωμένη- ήταν περικυκλωμένη και ο πολεμικός της στόλος κατεστραμμένος.

Ήταν και είναι προφανές πως άλλους σκοπούς εξυπηρετούσε το ολοκαύτωμα, απόδειξη πως οι ΗΠΑ έριξαν δύο βόμβες και όχι μία ατομική βόμβα που ήταν μάλιστα διαφορετικές μεταξύ τους.
Στο Χισορίμα στις 6 Αυγούστου το αεροπλάνο «Enola Gay» έριξε την ατομική βόμβα «little Boy» που περιείχε ουράνιο.

Στο Ναγκασάκι στις 9 Αυγούστου το αεροπλάνο «Bocks' Car» έριξε την ατομική βόμβα «Fat man» που περιείχε πλουτώνιο.

Το μανιτάρι τους ήταν το ίδιο καταστροφικό. Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι εξαφανίσθηκαν.
«little Boy» και «Fat man» είναι οι υπογραφές του μεγαλύτερου εγκλήματος των ΗΠΑ και των ιμπεριαλιστών κατά της ανθρωπότητας και 69 χρόνια μετά δεν παραγράφεται.



Υπάρχει, μια παράδοση στους μαζικούς αφανισμούς πληθυσμών ...


Του Γιώργου Αλεξάτου
 Υπάρχει, όπως και να το κάνεις, μια παράδοση στους μαζικούς αφανισμούς πληθυσμών από εκείνους που αγανακτούν με τη βία των κομμουνιστών και των λαών που αγωνίζονται για την ανεξαρτησία τους. 25.000 ήταν οι νεκροί, στο σύνολό τους άμαχοι, από τον πολυήμερο βομβαρδισμό της Δρέσδης τον Φεβρουάριο 1945. Τα αμερικανικά και βρετανικά αεροπλάνα στόχευαν κατευθείαν στην πόλη, αφήνοντας άθικτες τις κοντινές στρατιωτικές εγκαταστάσεις.

Η Χιροσίμα θα ακολουθήσει μερικούς μήνες μετά, στις 6 Αυγούστου 1945, όταν οι ΗΠΑ θέλησαν να κάνουν επίδειξη της αποτελεσματικότητας της ατομικής βόμβας. Όχι φυσικά προς την Ιαπωνία, που ούτως ή άλλως κατέρρεε... 130.000 οι νεκροί αυτή τη φορά. Κι άλλοι 75.000, σε μια ακόμη επίδειξη της τεχνολογικής πολεμικής τους υπεροχής και της αντίληψής τους για την ανθρώπινη ζωή, τρείς μέρες αργότερα στο Ναγκασάκι.

Και περιμένει ο αφελής να πάρουν θέση για τη Γάζα και το Ντονμπάς...