Ήταν 9 Μάη του 1945

Ν. Μπογιόπουλος

Τα σημαντικότερα κεφάλαια της Ιστορίας είναι εκείνα που γράφονται με αίμα. Με το αίμα των λαών. Αυτό είναι το «μελάνι» της Ιστορίας. «Μελάνι» ανεξίτηλο. Κόκκινο.

Ήταν 9 Μάη του 1945. Ήταν η ημέρα που η σημαία της απελευθέρωσης κυμάτισε στο Ράιχσταγκ.
Η νίκη του Ανθρώπου εναντίον του φασισμού, η Αντιφασιστική Νίκη ήταν γεγονός. Το πανανθρώπινο επίτευγμα κατορθώθηκε με τις ανείπωτες θυσίες εκατομμυρίων ανθρώπων.
Χωρίς προηγούμενο η συμβολή της Σοβιετικής Ένωσης και του Κόκκινου Στρατού.
Σ' ένα μέτωπο, το μήκος του οποίου κυμαινόταν από 3.000 έως 6.200 χιλιόμετρα, ο Κόκκινος Στρατός έδωσε αδιάλειπτα μάχες για 1.418 μερόνυχτα.
Κάθε λεπτό του πολέμου, η Σοβιετική Ένωση θρηνούσε κατά μέσο όρο 9 νεκρούς. Κάθε
ώρα 507 νεκρούς. Κάθε μέρα 1.400 νεκρούς.

Σε έναν πόλεμο που η Βρετανία είχε 375.000 νεκρούς και οι ΗΠΑ περίπου 400.000, η ΕΣΣΔ προσέφερε πάνω από 20 εκατομμύρια παιδιά της.

Πάνω από 10 εκατομμύρια οι ανάπηροι και οι τραυματίες.

Ο ανθός του σοβιετικού λαού έφραξε με τα στήθια του το Στάλινγκραντ, το Λένινγκραντ, τη Μόσχα, το Κουρσκ, τη Σεβαστούπολη.

Ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος στοίχισε στην ΕΣΣΔ σε υλικές ζημιές το κολοσσιαίο ποσό των 485 δισεκατομμυρίων δολαρίων, μεγαλύτερο απ' αυτό που δαπάνησαν ΗΠΑ, Αγγλία και Γαλλία μαζί.
Πάνω από 1.700 πόλεις, πάνω από 70.000 χωριά, πάνω από 30.000 βιομηχανικές επιχειρήσεις, πάνω από 100.000 συνεταιριστικές μονάδες, αμέτρητες χιλιάδες νοσοκομεία, σχολεία, βιβλιοθήκες έγιναν στάχτη στο έδαφος της ΕΣΣΔ από τους ναζί.

Αυτή είναι η σχέση του σοσιαλισμού και των κομμουνιστών με το φασισμό: Σχέσεις που τις χωρίζει αίμα! Το περισσότερο αίμα που χύθηκε ποτέ στην ανθρωπότητα! Αυτή είναι η αμείλικτη ιστορική αλήθεια.

Όσοι μιλούν για το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο από τη σκοπιά του παραχαράκτη και του πλαστογράφου, είναι καταδικασμένοι να κουβαλάνε το «μπόι» που έχει το ψέμα τους. Η Ιστορία γράφτηκε: Παρόντες, πρωτομάρτυρες, αιμοδότες, στρατιώτες στην πιο σκληρή, την πιο ανιδιοτελή, την πιο καθοριστική μάχη για τη νίκη κατά του φασισμού, από τον Ατλαντικό μέχρι τα Ουράλια, από τις ερήμους της Μέσης Ανατολής μέχρι τις γραμμές των οριζόντων σε Βορρά και Νότο, από την Κρήτη μέχρι τον Έβρο, ήταν οι κομμουνιστές. Πόσο γελοίοι είναι οι πλαστογράφοι, αν νομίζουν ότι αυτή η εποποιία μπορεί να λασπολογηθεί ή να λησμονηθεί...

Για τους πλαστογράφους, για τους λασπολόγους, για τους επιλήσμονες, για τους γκεμπελίσκους της θεωρίας των «δυο άκρων», για την τερατώδη μήτρα που ξερνά ακόμα τα φίδια του φασισμού και για τα αφεντικά τους - ιδίως για τα αφεντικά τους - η 9η Μάη θα είναι πάντα η μέρα που θα τους στοιχειώνει.

Είναι η Παγκόσμια Μέρα που το κόκκινο της θυσίας και της ελπίδας ντύνεται την αθάνατη σάρκα των 200 της Καισαριανής, του Σουκατζίδη, της Ηλέκτρας, του Μπελογιάννη, του Πλουμπίδη, του Χαρίλαου, του Σαράφη και του Άρη.

Είναι η Μέρα που η Κοκκινιά και η Καλογρέζα, το Δίστομο και τα Καλάβρυτα, το Κάστρο του Υμηττού και ο Γοργοπόταμος, στέλνουν χαιρετισμό στ' άπαρτα βουνά, στους μαχητές του ΕΛΑΣ, στους αγωνιστές του ΕΑΜ, στα Αετόπουλα και στους ΕΠΟΝίτες.

Είναι η Μέρα που η Γκουέρνικα και η Ακροναυπλία, το Στάλινγκραντ και η Αθήνα του Μεγάλου Δεκέμβρη, το Κουρσκ και ο Πειραιάς της «Ηλεκτρικής» γίνονται οι «γειτονιές του κόσμου» με πρωτοπανηγυριώτες τον Ρίτσο και τον Χικμέτ, τον Νερούδα, τον Μπρεχτ και τον Λειβαδίτη.

Η 9η Μάη 1945 και όσα συμβολίζει είναι το όριο που ξέρουν ότι δε θα καταφέρουν ποτέ να το προσπεράσουν οι «μελανοχίτωνες» της πατριδοκαπηλίας. Οι «ασπάλακες» του δοσιλογισμού. Οι «Χίτες» του χτες και οι εγκληματικές συμμορίες του σήμερα.

Κάθε 9 του Μάη, ο υπόκοσμος, οι ταγματασφαλίτες, οι Μεταξάδες και οι Ρουφογάληδες του συστήματος που γέννησε το ναζισμό, θα επιστρέφουν πάντα εκεί που ανήκουν οι «Καιάδες»: Στα καταγώγια των (...αρίων) υπανθρώπων.

 Όσο για εκείνους που βουτάνε την «πένα» τους στην «κοιλιά» του Γκέμπελς για να ξαναγράψουν και να ξεγράψουν την Ιστορία, για τους «δεξιούς» και τους «αριστερούς», για τους φιλελεύθερους και τους σοσιαλδημοκράτες υπηρέτες των «Κρουπ» και των «Ροκφέλερ», για τους «δημοκράτες» που με όχημα την ΕΕ προσπαθούν να συσχετίσουν (!) το ναζισμό και το φασισμό με τον κομμουνισμό, η ιστορική αλήθεια είναι αμείλικτη: Οι παραχαράκτες και οι πλαστογράφοι είναι καταδικασμένοι να κουβαλάνε για πάντα το «μπόι» που έχει το ψέμα τους. Η τύχη που είχαν τα Νταχάου και τα Αουσβιτς προμηνύουν την τύχη που θα έχουν και τα δικά τους «στρατόπεδα».

Στο ψέμα, στην πλαστογραφία και την παραχάραξη, ορθώνεται το σύμβολο της νίκης των λαών απέναντι στο κτήνος του φασισμού. Απέναντι στη φρίκη του ολοκαυτώματος, στην απανθρωπιά του ρατσισμού, στο ναζιστικό εσμό που γεννιέται και εκτρέφεται στα χαμαιτυπεία της ταξικής βαρβαρότητας των «Ζήμενς», των «Φορντ» και των «Ντόιτσε Μπανκ», υπάρχει αυτή η ημερομηνία, υπάρχει αυτή η φωτογραφία - παράσημο της Ανθρωπότητας στον αγώνα ενάντια στην κτηνωδία. Που σφράγιζε για πάντα, με τον πιο αντιπροσωπευτικό τρόπο την Ιστορία. Και που θα το θυμίζει στους αιώνες:

Η Ιστορία γράφεται κάθε μέρα. Και γράφεται χωρίς «ρεαλιστικές» ανακυβιστήσεις. Χωρίς απαράδεκτους συμβιβασμούς. Χωρίς υπόκλιση στις αυταπάτες. Χωρίς «διαπραγματεύσεις» και «επαναδιαπραγματεύσεις» με όσους επωάζουν τα φίδια στον κόρφο τους. Η σημαία η βαμμένη με το αίμα των εκατομμυρίων που έδωσαν τη ζωή τους και έχτισαν με τα κορμιά τους το μέτωπο που συνέτριψε τις ορδές του Χίτλερ και τους κάθε λογής «κουίσλινγκ», δε λασπώνεται. Και δεν υποστέλλεται.


http://tsak-giorgis.blogspot.gr/2014/05/enikos.html