Τι άραγε να απασχολούσε τους αρχαίους έλληνες φιλοσόφους ;;

(Θρασύμαχος): Παντού ο δίκαιος μειονεκτεί έναντι του αδίκου.

1. Σε συνεταιρισμούς που χαλάνε, ο κερδισμένος βγαίνει ο άδικος.
2. Σε εισφορές – φόρους: ο δίκαιος πληρώνει, ο άδικος όχι.
3. Σε επιδοτήσεις: ο άδικος καταφέρνει να πάρει, ο δίκαιος μένει απ' έξω.
4. Δημόσια Λειτουργία: ο δίκαιος για να βοηθήσει το σύνολο αν δεν πάθει ζημιά (από τους αδίκους) θα χειροτερέψει τα οικονομικά του (ένα αντιθέσει με τους αδίκους), και επειδή δεν θα κάνει εξυπηρετήσεις (κοινώς ρουσφέτια) δεν θα είναι αγαπητός και αρεστός (εν αντιθέσει με τους άδικους).

(Σωκράτης): Δεν γνωρίζεις ότι η φιλοδοξία και η φιλαργυρία θεωρείται και είναι ντροπή; Γι αυτό είπα ότι οι άριστοι δεν θέλουν την εξουσία χάριν χρημάτων ή τιμών.

(Σωκράτης):  "Η πιο μεγάλη τιμωρία είναι να διοικείται κανείς από τους χειρότερους του."

Η ΑΙΩΝΙΑ ΕΛΛΑΣ..... "θα πάρουμε την Πόλη"....."με το ευρώ είναι καλύτερα".
Φύκια για μεταξωτές κορδέλες.....και μετά.....