Μοιάζει σίγουρα με την «εκδίκηση της γυφτιάς». Τις δεκαετίες του 1950 και του 1960 το κύριο σύνθημα της μετεμφυλιακής Δεξιάς ήταν ότι «αν έρθουν οι αριστεροί στην εξουσία, θα αρπάξουν τα σπίτια του κοσμάκη»!
Με τον τρόπο αυτό προσπαθούσαν οι δεξιές κυβερνήσεις να τρομοκρατήσουν τα πολιτικά καθυστερημένα λαϊκά στρώματα που έφτυναν αίμα για να επιβιώσουν και να καλύψουν τις θεμελιωδέστερες των βιοτικών αναγκών τους.
Η απειλή ότι «οι αριστεροί θα μας πάρουν τα σπίτια» πέρασε έτσι βαθιά στην ιδεολογία και στο πολιτικό υποσυνείδητο των ψηφοφόρων της Δεξιάς. Δεν περιγράφεται, λοιπόν, η σημερινή σύγχυση τους καθώς εμβρόντητοι παρατηρούν με πόση λύσσα η δεξιά κυβέρνηση του Σαμαρά και του Βενιζέλου προσπαθεί μαινόμενη να τους πάρει αυτή τα σπίτια «γδέρνοντας» τους κατόχους
ακινήτων με την επιβολή αλλεπάλληλων νέων χαρατσιών! Φόροι και πάλι φόροι που τελειωμό δεν έχουν.
Φτάσαμε στο πολιτικά παρανοϊκό σημείο να γράφει στην πρώτη σελίδα της δεξιάς Καθημερινής ο αρθρογράφος της Κώστας Ιορδανίδης: «Η αγωνία διατυπωνόταν στον μονόλογο του πολλά ζήσαντος και παθόντος πατέρα των πρώτων χρόνων της δεκαετίας του '50: "Μην έρθουν οι κομμουνιστές και μας πάρουν το σπίτι"... (Σήμερα) άλλοι στρέφονται προς την Αριστερά, στον ΣΥΡΙΖΑ, με την ελπίδα πως θα διασώσουν ό,τι απειλούσαν να κατάσχουν πριν από εβδομήντα χρόνια οι κομμουνιστές»!
«Εάν αυτό δεν είναι ανατροπή...» καταλήγει «σύννους τε και κατηφής» ο ακραία συντηρητικός αρθρογράφος της δεξιάς εφημερίδας έχοντας απόλυτο δίκιο. Τα ύστερα του κόσμου!
* από άρθρο του Γιώργου Δελαστίκ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου